گفتی نرو

 

 

 

اما تقدیر من رفتن بود

 

 

 

گفتی میری ، اما نه از قلبم گفتم تا همیشه ؟؟

 

 

 

گفتی تا آخرین نفس

 

 

 

سخت بودن لحظه لحظه های جدایی

 

 

 

گونه های من خیس

 

 

 

چشم های تو تب دار

 

سخت بود رفتن هزار بار توی این جاده ی دل تنگی

افتادم

اما تو نبودی

 

گریه گردم

 

صدات کردم

 

نه انگار نبودی من مونده بودم ،

 

این تو بودی که رفته بودی

 

گفتی فراموشم نمیکنی چه ساده ،

 

حتی رفتم از یادت چه روزها که از قلبم صدات کردم

تو حتی نگاتو روی من بسته بودی

کی پر کرد جای خالیمو ؟؟

 

یه بغضی توی گلومه سالهاست صدام توی گلومه نکنه کسی بفهمه گریه های هر شبم ،

 

نکنه کسی ببینه چشمای قرمزم رو ،

 

به یادت هر روز جاده ی باهم بودنامون رو میرم و بر میگردم

 

اما

 

اماخبری نیست

نشونی نیست

از تو فقط خاطرهات مونده و یادت  گلم ،

 

ولی نفهمیدم کی پر کرد جای خالیمو تو قلبت

که رفتیو از خودت یه نشونه نذاشتی واسه این دل خستم

نظرات شما عزیزان: